Sportret Martijn Verhoeven

Martijn is 29 jaar en getrouwd met Janneke van Veghel. Ze hebben een zoon, Siem, die ruim 1 jaar oud is.
Martijn is op de Grevekeur op de Boschweg geboren. Een nieuwe wijk destijds, wat betekende dat hij al vroeg op straat voetbalde. Zijn vader, Rien Verhoeven, heeft altijd bij Schijndel gevoetbald. Hij voetbalde hoofdzakelijk in het 2^e elftal van Schijndel, maar dat elftal voetbalde wel in de hoogste amateurklasse (aantal maal kampioen). Roy is zijn oudere broer en die heeft nooit gevoetbald. Rien van de Broek, oud voorzitter en erelid van de supportersclub, is een oom van Martijn.

Martijn is van beroep projectmanager. Dat vroeg om uitleg.
“Na de Havo heb ik de HBO-opleiding Sport Economie en Communicatie (Speco) in Tilburg gevolgd. Na die opleiding ben ik in 2009 bij Interconnect begonnen. Dit is een internet service provider, dat verschillende diensten, zoals glasvezel, Cloud, Hosted Telecom en datacenterdiensten levert. Interconnect  heeft twee eigen datacenters, in ’s-Hertogenbosch en Eindhoven,Ik ben ervoor verantwoordelijk dat de diensten goed en op tijd worden opgeleverd. Een leuke baan, waarbij het contact met klanten en leveranciers mij erg aanspreekt.”

Zoals eerder vermeld behoorde Martijn tot een goede lichting voetballers.
“Mijn leeftijdgenoten waren o.a. Pambu, Roy van den Boogaard, Bram van Rozendaal, Jeffrey Creusen en Nicky Hendriks. Henk van Liempd heeft het wel eens een ‘gouden generatie’ genoemd. Naar mijn mening ietwat overdreven. Met die jongens ben ik met de C1 en A1 kampioen geworden en hebben we met A1 nog in de 3^e divisie gevoetbald.  Met name het kampioenschap van de C1 kan ik mij nog goed herinneren. Jan van Kasteren was destijds trainer. Het kampioenschap werd gevierd bij de Kikvorsch. Verschillenden van ons pakten toen hun eerste biertje. Rick van Lier was dat zo slecht bekomen, dat hij de weg kwijt was geraakt toen hij even buiten de Kikvorsch was en de weg niet meer terug wist te vinden. We hadden een mooie club jongens in die tijd, die voor elkaar door het vuur gingen. Mooi was altijd dat nagenoeg alle ouders elke week kwamen kijken, zowel uit als thuis. Eén keer per seizoen gingen de ouders ook zelf een avondje stappen.”

Martijn was een degelijke speler.
“Ik heb altijd als rechtsback gespeeld en moet het hebben van mijn inzet. Daarnaast ben ik een teamspeler en speel ik taakbewust. Ik was altijd erg fanatiek, maar wel sportief. Ik heb dan ook meerdere keren de sportiviteitsprijs gewonnen. Ik heb genoeg hoogtepunten meegemaakt in mijn voetbalcarrière, zoals kampioenschappen. Aan de andere kant heb ik wel wat blessures opgelopen, waaronder een enkelblessure waardoor ik een seizoen aan de kant heb gestaan. Een echt dieptepunt vond ik de ongeregeldheden die zich hebben afgespeeld bij Herpinia, ondanks dat ik daar niet bij was. Onze zoon Siem werd toen geboren. Ik heb gezien wat voor impact dit incident heeft gehad op spelers, leiders en supporters. Dit hoort echt niet op een voetbalveld thuis.”

Martijn heeft 10 jaar in het eerste gevoetbald.
“Ja, dat klopt. Ik was beslist niet de beste voetballer, maar met inzet kun je ook een eind komen. In mijn begintijd voetbalde ik samen met Ralf Meijs, Haico Heesakkers en Bart van der Sangen. Ik keek altijd erg op tegen deze spelers.”

Op 3 mei nam Martijn officieel afscheid als speler van de selectie.
“Het was inderdaad een mooi afscheid. Ik zou samen met Werner van Weert en Ron van Heeswijk afscheid nemen van de selectie in de laatste wedstrijd van het seizoen. Helaas was Ron geschorst. Ik was die dag aanvoerder en Werner en ik kregen allebei een publiekswissel. We krijgen alle drie nog een afscheids-wedstrijd. Ik heb ervan genoten. En het is nog niet afgelopen. We hebben ons geplaatst voor de nacompetitie, dus er komen nog een paar wedstrijden aan. In de winterstop stonden we 8 punten achter op de bovenste en dat hebben we redelijk bijgetrokken moet ik zeggen. Een knappe prestatie. Jammer dat we het op het laatst nog hebben laten liggen om kampioen te worden. Het was mooi geweest om te starten en te eindigen met een kampioenschap in de selectie.”

In de 10 jaar dat Martijn in de selectie heeft gespeeld heeft hij verschillende trainers gehad.
“Tiny Verhoeven, John van  Nielen, Hans van Es en Ronny Everaerts  zijn mijn 4 trainers geweest. Van alle vier heb ik wel wat geleerd natuurlijk, maar één trainer stak er toch wel boven uit. Dat was Hans van Es. Ik heb Hans ook bij de jeugd gehad en hij was niet altijd makkelijk voor jeugdige spelers. Maar als trainer heb ik hem hoog zitten en heb ik het meeste van hem geleerd. Hij ziet het spelletje erg goed.”

Helemaal stoppen met voetbal doet Martijn nog niet.
“Ik stop in de selectie omdat ik er steeds meer voor moet doen en laten om fit te blijven. De laatste jaren ben ik veel in behandeling geweest bij de fysiotherapeut en de osteopaat. Daar heb ik nu geen trek meer in. Zeker nu ik meer tijd wil besteden met mijn gezin, Janneke zwanger is van een tweede en ik vaak laat thuis ben van het werk. Ik wil wel blijven voetballen, maar dan op een lager niveau. Er lopen nog gesprekken om samen met Ron en Werner in het tweede te gaan voetballen, maar dan onder bepaalde voorwaarden die voor zowel de spelers als trainers acceptabel zijn.”

Martijn heeft nog geen ambitie om leider/trainer te worden van een jeugdelftal.
“ik ben in het verleden met Ferry Dekker leider geweest van D2 en later met Ron van Heeswijk van de D1. In verband met mijn werk ben ik daarmee gestopt. Maar wie weet word ik wel weer leider/trainer als onze Siem gaat voetballen.”

De hobby’s van Martijn zijn met vrienden en familie omgaan, dagjes weg en uit eten. Verder heeft hij het druk met zijn gezin en zijn werk.

Aan Janneke vroegen we de goede en slechte eigenschappen van Martijn.
De goede waren volgens Janneke dat Martijn trouw, sociaal en loyaal is.
De slechte is dat Martijn moeilijk keuzes kan maken.

Hierna reageerde Martijn op de volgende vragen:

Martijn, bedankt voor je tijd en de gastvrijheid en veel succes in de toekomst.

                                            Noud Bouwmans en Frans van Rozendaal